Креатсионизм – (аз кал. лотинӣ – creatio - офариниш) назарияе, ки дар он ақида асос ёфтааст, ки одам, замин ва ҳамаи боқимонда дар олам офарида шуда, худ аз худ пайдо нашудааст.
Мо дар рӯи киштии хурд, ба дараҷаи олӣ карда шуда ва таҷҳизонида зиндагӣ мекунем. Мо мезистем, меҷангем ва мемурем, ва инчунин зебоӣ, бӯй, муҳаббат ва мусиқиро эҳсос мекунем. Андеша кунед: математика, фалсафа, баҳор, фалокат, кишоварзӣ, муҳаббат, объектҳои осмонӣ, сақич...оё ҳамаи ин чизҳо худ аз худ пайдо шудаанд? Тасодуфан ташкил ёфтаанд?
Аз ҳамаи аҷдодҳои рӯи замин мо бояд аз ҳама камтар баҳона ёфта, иштироки Олими Математикаро (яъне Парвардигор), ки ҳамаи чизҳоро офаридааст, рад накунем. Мо набояд ба ин аз нуқтаи назари мафтуну шаккокӣ ва қаблан нигоҳ кунем.
Тақрибан 3000 ҳазор сол пеш подшохи яҳуди Довуд чунин навиштааст ( Забур 8:4-5 ) "Вақте ки ба осмони Ту менигарам, ки санъи ангуштони Туст, ва ба моҳ ва ситорагоне ки Ту офаридаӣ, - Пас чист инсон, ки ӯро ёд кунӣ?"
