Η θεωρία της δημιουργίας είναι η θεωρία όπου ο άνθρωπος, η γη και το υπόλοιπο σύμπαν είχαν αρχικά δημιουργηθεί, παρά ότι εξεράγησαν τυχαία από το τίποτα σε τυχαία ύπαρξη.
Ανήκουμε στην επιφάνεια ενός μικρού, έξοχα κατασκευασμένου, αυτόνομου, αυτορυθμιζόμενου διαστημικού οχήματος. Μαζί με την επιβίωση, την κατάκτηση και το θάνατο, δίνουμε μαρτυρία στην ομορφιά, στα αρώματα, την αγάπη και τη μουσική. Σκέψου το. Τα μαθηματικά, η φιλοσοφία, η νεότητα,η εξαθλείωση, η αγροτική τέχνη, η ερωτοτροπία, τα κβάζαρ και η τσίχλα; Όλα αυτά προήλθαν από το τίποτα? Σχηματίστηκαν κατά τύχη?
Από όλες τις γενιές μέχρι τώρα που κατοίκησαν στη Γη, εμείς έχουμε την μικρότερη δυνατή δικαιολογία να μην αναγνωρίζουμε την ήσυχη παρουσία του Επιστήμονα Μαθηματικού που έθεσε τα πάντα σε κίνηση γύρω μας. Έπρεπε να είχαμε δέος και όχι να είμαστε υπερόπτες και σκεπτικοί.
Περίπου 3000 χρόνια πριν ο βασιλιάς Δαυίδ του Ισραήλ έγραψε (Ψαλμός 8:3-4): «Όταν συλλογίζομαι τους ουρανούς Σου, το έργο των χεριών Σου, το φεγγάρι και τ’αστέρια που Εσύ θεμελίωσες, τί είναι ο άνθρωπος για να τον θυμάσαι? Και ο γιος του ανθρώπου ώστε να τον επισκέπτεσαι?»
