Kreationisma er teoriin um at menniskja, jørðin og restin av alheiminum varð upprunaliga skapað heldur enn tilvildarliga sprongt frá ongum til eina tilvild.
Vit liva á einum lítlum og sera vælgjørdum sjálvstýrandi rúmdarfari. Saman við yvirlivan, sigri og deyða eru vit vitnir til vakurleika, luktir, kærleika og tónleik. Hugsa um hetta. Støddfrøði, heimspeki, várið, oyðilegging, landbúnaður, fríggjan, kvasar og tyggigummi, kom alt úr ongum? Tilvildarliga formað?
Av øllum ættarliðunum sum enn hava livað á jørðini, eru tað vit, sum hava minst rætt til ikki at leggja merkis til tí stillu nærveruna hjá Vísindaliga Støddfrøðinginum, sum hevur sett alt tað vit skoða í rørslu. Vit áttu at verið full í undran, ikki hástór og skeptisk.
Umleið 3000 ár síðani skrivaði Dávid Kongur í Ísrael (Sálmi 8:4-5) "Líti eg at tínum himni, fingraverki tínum, mána og stjørnum, sum tú hevur fest – hvat er tá maður, at tú minnist á hann, og mannabarn, at tær kemur tað í hug!"
