|
Biblia naucza, że Pan Bóg
stworzył wszystkie zwierzęta i troszczy się o ich potrzeby. Mówi ona także,
iż każdemu zwierzęciu dał cechy niezbędne do przetrwania.
Grzywak afrykański, gatunek gryzonia Lophiomys imhausi, nie jest w tym względzie wyjątkiem od reguły. Okazuje się, że gryzonie te dobrze smakują, przynajmniej szakalom i dzikim kotom, z którym przyszło im dzielić środowisko zamieszkania. Jednakże uciekają się one do przebiegłego wybiegu. Żują korę trującego drzewa upas, a następnie grubo rozsmarowują pienistą miksturę na swojej szczególnego rodzaju biało-czarnej sierści z boku ciała. |
|
Trucizna zawarta w korze jest wystarczająco silna, by powalić i zabić słonia, a tubylcy używają jej do zatruwania strzał. Jeśli jakiś drapieżnik popełni błąd i zaatakuje gryzonia, ten zastyga w bezruchu i odsłania bok od strony napastnika. Same włoski sierści są specjalnie zaprojektowane, posiadają bowiem tysiące mikroskopijnych porów absorbujących truciznę niczym knot świecy. Jakiekolwiek ugryzienie w bok tego gryzonia prawdopodobnie będzie ostatnim w życiu drapieżnika. Co więcej, same gryzonie są doskonale odporne na tę zabójczą truciznę!
Kto nauczył te fascynujące gryzonie żucia kory i aplikowania mikstury na te właśnie fragmenty sierści? Kto zaprojektował te podobne do knota włosy w tak szczególny sposób i zaprogramował metabolizm gryzonia w taki sposób, by trucizna nie czyniła mu szkody? Nie przypisujmy to ślepemu przypadkowi ewolucji, lecz raczej mądrości Potężnego Stwórcy.
Bibliografia
Kingdon, J., et al. 2011. A poisonous surprise under the coat of the African crested rat. Proc Royal Society B: Biol Sci. Published online before print August 3, 2011, doi:10.1098/rspb.2011.1169.
Morelle, R. (2011, August 3). African crested rat uses poison trick to foil predators. BBC News. Retrieved October 27, 2011, from www.bbc.co.uk/news/science-environment-14366481
Image from: Lophiomys imhausi, 1866, from
Nouvelles Archives du Muséum d'histoire Naturelle (US public domain,
Wikimedia Commons)
|
|