Vol. VII • 1984 • v07n2p18 http://www.creationism.org/greek/monotheism_el.htm
Ο Μεγάλος Κατακλυσμός |
|
Ο Πύργος της Βαβέλ |
Όταν ο Νώε πραγματοποίησε την θυσία που αναφέρεται στο βιβλίο της Γένεσης 8:20-9:17, αμέσως μετά το μεγάλο κατακλυσμό, ολόκληρη η οικογένειά του, οι πρόγονοι της ανθρωπότητας μετά τον κατακλυσμό, ευλογήθηκαν από τον Κύριο. Ο άνθρωπος αργότερα εγκαταστάθηκε στη γη Σενναάρ, (στην αρχαία Μεσοποταμία· Σουμερία) όπου εκεί άρχισε να οικοδομεί τον πύργο της Βαβέλ. Η Εβραϊκή παράδοση υποστηρίζει ότι ο Θεός προέτρεψε τους ανθρώπους να διασκορπιστούν και να αποικίσουν τη γη, αλλά αυτοί δεν θέλησαν να το πράξουν. Ο Θεός λοιπόν σύγχυσε τις γλώσσες τους και με τον τρόπο αυτό τους ανάγκασε να διασκορπιστούν σε ολόκληρο το πρόσωπο της γης.1 Οι απόγονοι του Νώε ταξίδεψαν και περπάτησαν μεγάλες αποστάσεις μέσα σε λίγα χρόνια κατά την εποχή της μετανάστευσής τους σε άλλες περιοχές της γης.
Έτσι σύντομα εγκαταστάθηκαν στην αρχαία Αίγυπτο, την Κίνα, την Κεντρική Αμερική και σε άλλες περιοχές αναπτύσσοντας τεχνολογία, εξελίσσοντας τις αρχαίες γλώσσες, και δημιουργώντας τοπικούς πολιτισμούς με ήθη και έθιμα. Με την πάροδο του χρόνου ... οι πρώτες μονοθεϊστικές πεποιθήσεις άρχισαν να ξεθωριάζουν από τη μνήμη τους.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν οι επόμενες γενιές των ανθρώπων γίνονταν όλο και περισσότερο αδιάφοροι για τον Δημιουργό τους. Στην (Καινή Διαθήκη) Ρωμαίους 1:21-24 διαβάζουμε:
«Eπειδή, ενώ γνώρισαν τον Θεό, δεν τον δόξασαν ως Θεό, ούτε τον ευχαρίστησαν· αλλά, μέσα στους συλλογισμούς τους, αναζήτησαν μάταια πράγματα, και σκοτίστηκε η ασύνετη καρδιά τους. Eνώ έλεγαν ότι είναι σοφοί, έγιναν μωροί. Kαι άλλαξαν τη δόξα τού άφθαρτου Θεού σε ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου, και πουλιών και τετράποδων και ερπετών. Γι’ αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους».
Ο Δημιουργός επέλεξε μια ενιαία οικογένεια για να διατηρήσει τη λατρεία στο πρόσωπό Του. Αυτή η οικογένεια, έγινε σύντομα ένα μεγάλο έθνος, και ήταν μια ζωντανή μαρτυρία του αρχαίου μονοθεϊσμού. Στο βιβλίο της Γένεσης 14:18-20 διαβάζουμε: «18Kαι ο Mελχισεδέκ, ο βασιλιάς τής Σαλήμ, έφερε έξω ψωμί και κρασί· και ήταν ιερέας τού Θεού τού υψίστου. 19Kαι τον ευλόγησε, και είπε: Eυλογημένος ο Άβραμ από τον Θεό τον ύψιστο, που έκτισε τον ουρανό και τη γη· 20και ευλογητός ο Θεός ο ύψιστος, που παρέδωσε τους εχθρούς σου στο χέρι σου. Kαι ο Άβραμ έδωσε σ’ αυτόν ένα δέκατο από όλα.» Στο Βιβλίο των Αριθμών, στην Παλαιά Διαθήκη, στα κεφάλαια 22 έως 24, γίνεται εκτενής περιγραφή πώς ο προφήτης Βαλαάμ, που καταγόταν είτε από τη Συρία είτε από το Ιράκ,2 κλήθηκε να καταραστεί τους απογόνους του Αβραάμ λίγο πριν από την κατάκτηση της γης Χαναάν. Μια εμβριθής μελέτη των πολυάριθμων ανά τον κόσμο παραδόσεων απηχεί την παραπάνω Γραφική αφήγηση ότι αρχικά όλη η ανθρωπότητα ακολούθησε τον Κύριο και στη συνέχεια ξέπεσε καθώς απομακρύνθηκε από τον Θεό.3
|
|
Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την μετάβαση του αρχικού κόσμου από τον μονοθεϊσμό στην ειδωλολατρία. Οι βασικές αρχές όπως είπαμε των πρώτων πολιτισμών της Σουμερίας, της Αιγύπτου, της Ινδίας, της Κίνας και του Μεξικό μαρτυρούν ότι όλοι αυτοί οι πολιτισμοί ήσαν κατά βάση μονοθεϊστικοί. Ορισμένοι πρωτόγονοι λαοί της Αφρικής, της Βόρειας Αμερικής και της Ιαπωνίας ενστερνίστηκαν την ιδέα ενός ενιαίου Δημιουργού Θεού, αλλά στη συνέχεια για διάφορους λόγους εγκατέλειψαν τη λατρεία Του πιστεύοντας σε διάφορα πνεύματα.
Αυτό το ταξίδι από τη μετάβαση από το μονοθεϊσμό σε άλλα πνεύματα όπως στην περίπτωση της Σουμερίας, της Αιγύπτου, της Ινδίας και του Μεξικό, οδήγησε τελικά στη λατρεία πολλών και διαφορετικών θεών και θεοτήτων.
Ο Μονοθεϊσμός στην Σουμερία, στην Αίγυπτο και στην Ινδία
Τα αποδεικτικά στοιχεία για την προέλευση του Μονοθεϊσμού στη Σουμερία, στην Αίγυπτο και στην Ινδία έχουν γίνει από καιρό γνωστά. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει ότι στις απαρχές της ιστορίας των Σουμερίων, εμφανίζεται Ένας μοναδικός ουράνιος Θεός. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι κάποτε ήταν ο μοναδικός Θεός των Σουμερίων. Τα αποδεικτικά στοιχεία που υπάρχουν για τη λατρεία του «ενός Θεού» στην Αίγυπτο είναι άφθονα όμως ταυτόχρονα δημιουργούν μια μεγαλύτερη σύγχυση. Ύμνοι όπως οι ακόλουθοι είναι διάσπαρτοι στην αιγυπτιακή λογοτεχνία:
Ο Ένας, ο δημιουργός όλων των πραγμάτων, το Πνεύμα, το κρυφό Πνεύμα, ο δημιουργός των πνευμάτων. Αυτός υπήρχε στην αρχή, όταν τίποτε άλλο δεν υπήρχε. Ότι Εκείνος δημιούργησε ήρθε στην ύπαρξη χωρίς να έχει υπάρξει ποτέ πριν. ... Κανένας άνθρωπος δεν ξέρει που να τον βρει. Το όνομά του είναι μυστήριο και είναι κρυφό. Τα ονόματά του είναι αμέτρητα. Είναι η αλήθεια, ζει στην αλήθεια, αυτός είναι ο βασιλιάς της αλήθειας. Αυτός είναι η ζωή, μέσα από Αυτόν ο άνθρωπος απέκτησε ζωή. Εκείνος έδωσε πνοή στον άνθρωπο, φυσώντας μέσα στα ρουθούνια του. Ο ίδιος είναι αυθύπαρκτος. Δεν αυξάνεται και δεν ελαττώνεται. Έκανε το σύμπαν, τον κόσμο, ό,τι υπάρχει, ότι είναι και ότι θα πρέπει να είναι. ... Όποιος τον καλεί τον ακούει, Εκείνος ανταμείβει τους υπηρέτες του, εκείνους που Τον γνωρίζουν και Τον αναγνωρίζουν. Προστατεύει τους ακολούθους Του.4
Ανάμεσα στο πλήθος των αιγυπτιακών θεών και θεοτήτων, διάφοροι εμπειρογνώμονες αμφισβήτησαν το γεγονός εάν θα μπορούσαν όλοι αυτοί να είναι διαφορετικές πτυχές του «Ενός» ή αν οι διάφορες θεότητες συναγωνίζονταν για να είναι «Ο Ένας».5 Σύμφωνα με τη Βιβλική θέση, η ιδέα της ενότητας πιθανότατα έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα αφότου αυτός ο πολιτισμός είχε απομακρυνθεί από τη λατρεία του Ενός και μόνου Δημιουργού Θεού.
Η μονοθεϊστική κληρονομιά της Ινδίας είναι σαφώς πιο αποκαλυπτική στα αρχαιότερα χειρόγραφα της Rig Veda (μια αρχαία συλλογή σανσκριτικών ύμνων που είναι γνωστή ως ένα από τα τέσσερα ιερά κείμενα του Ινδουισμού γνωστή ως Βέδες). Εκεί διαβάζουμε:
Στην αρχή, όποιος γεννήθηκε από τον Κύριο, τον μόνο Κύριο των πάντων, που δημιούργησε τη γη, και διαμόρφωσε τον ουρανό, και ο οποίος δίνει ζωή και δίνει δύναμη, και στον οποίο οι θεοί προσφέρουν λατρεία και τιμή και σέβονται τον μόνο Θεό.6
Ο Κινέζικος μονοθεϊσμός
Οι Κινέζοι αρχικά λάτρευαν μια θεότητα της οποίας το όνομα ήταν, Σανγκ Τι (上帝; Shangdi), και μεταφράζεται ως «ο Ανώτατος Άρχοντας» ή «ο Κύριος των πάντων».7 Όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν από Αυτόν, όλες οι τιμωρίες και όλες οι ανταμοιβές προέρχονται από Αυτόν.6 Η εξέταση αυτών των παραδόσεων που έχουν την προέλευσή τους σε εκείνες τις ημέρες, όταν απέδιδαν λατρεία σ´ Εκείνον, μας αποκαλύπτει ένα μίγμα της λατρείας του Πνεύματος και της αναγνώρισης του Θεού σε αντίθεση με αυτό που ίσχυε στα Βιβλικά βασίλεια του Ιούδα και του Ισραήλ. Η ιστορία ενός ανθρώπου, του αυτοκράτορα Ch'eng Tang (περίπου 1760 π.Χ.), ξεχωρίζει ως κάτι σχεδόν παρόμοιο με τις Βιβλικές ιστορίες.8 Ο Ch'eng Tang έζησε κατά τη διάρκεια των ημερών του τελευταίου κακού αυτοκράτορα Hsia.
Προβληματίστηκε πολύ από τα παραπτώματα του κυρίαρχου τότε αυτοκράτορα, αλλά δεν προσπάθησε να ανατρέψει τα πράγματα χωρίς τη ρητή εντολή του Ουρανού. Στη συνέχεια, άκουσε μια φωνή σε ένα όνειρο: «Επιτεθείτε. Εγώ θα σας δώσω όλη τη δύναμη που χρειάζεστε. Έλαβα αυτή την εντολή από ένα μήνυμα που ήλθε από τον ουρανό».9 Ο Ch'eng Τανγκ στη συνέχεια κατέστρεψε τη δυναστεία του Hsia και διόρισε τον εαυτό του ως αυτοκράτορα. Η Συνείδησή του δεν βρισκόταν πάντοτε σε κατάσταση ηρεμίας, ωστόσο, για αρκετά χρόνια ο Tang αναρωτιόταν αν είχε ενεργήσει σωστά. Τελικά, μια μεγάλη περίοδος ξηρασίας ήρθε επάνω στο πρόσωπο της γης και ο Ch'eng Tang ντύθηκε και ήταν έτοιμος να θυσιαστεί φωνάζοντας στο Θεό, «Μην καταστρέψεις τον λαό μου εξαιτίας των αμαρτιών μου!» 10 Λέγεται ότι άρχισε να βρέχει εκείνη τη στιγμή. Ο Ch'eng Tang μπορούσε να ακολουθήσει τον Θεό, τουλάχιστον στο βαθμό που ο ίδιος μπορούσε να Τον κατανοήσει, αλλά το παράδειγμά του είναι μοναδικό στα αρχαία κινεζικά χρονικά. Καθώς περνούσαν οι γενιές δόθηκε μια αυξανόμενη προσοχή στους βασικούς νόμους του Θεού, αλλά την ίδια στιγμή λησμονήθηκε η προσωπικότητά του.
|
|
Ο Μονοθεϊσμός στις απαρχές του Μεξικό
Οι πρώτοι λαοί του Μεξικό μπορεί να πίστευαν σε έναν μόνο Δημιουργό Θεό. (Διάφοροι «ειδικοί» ισχυρίζονται ότι Αυτός και η σύζυγός του ήσαν ξεχωριστές οντότητες ή διαφορετικές πτυχές του ίδιου όντος). Ένας θρύλος λέει πώς δημιούργησε έναν κήπο ή μια πόλη του αιώνιου καλοκαιριού με τρεχούμενα νερά. Ο Θεός όρισε ένα όμορφο δέντρο στη μέση αυτού του κήπου και διέταξε τις μικρότερες θεότητες να μην το αγγίξουν. Αυτές οι μικρότερες θεότητες παράκουσαν και έσκισαν μεγάλες φλούδες από το δέντρο στον ζήλο τους να το καταστρέψουν. Ως αποτέλεσμα ο Θεός έδιωξε αυτές τις «θεότητες» έξω από τον κήπο και τους έδωσε διάφορες εργασίες για να εκτελέσουν. Το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι είχε ζήσει στον κήπο και επίσης αποβλήθηκε, μαζί με τις μικρότερες «θεότητες».12
Ο Δημιουργός Θεός και τα πολλά Πνεύματα
Η μετάβαση από μια μονοθεϊστική κοινωνία σε μια κοινωνία που λατρεύει πολλά πνεύματα παρουσιάζεται σε πολλούς από τους πρωτόγονους λαούς που εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Οι λευκοί απόγονοι των Αϊνού της Ιαπωνίας, για παράδειγμα, πιστεύουν σε ένα μόνο Θεό Δημιουργό, αλλά θεωρούν ότι είναι πάρα πολύ απομακρυσμένος για να δείξει ενδιαφέρον για τους ανθρώπους. Για το λόγο αυτό οι Αϊνού ήρθαν σε συμφωνία με διάφορα πνεύματα.13 Πολλές φυλές των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής πιστεύουν ότι ο Δημιουργός δημιούργησε τα πνεύματα με σκοπό να υπάρχουν ανάμεσα στο Θεό και στους ανθρώπους.14
Οι φυλές Algonquin του ανατολικού Καναδά έφθασαν μέχρι του σημείου να δηλώσουν ότι ο Θεός, ο ίδιος, είπε στους Ινδιάνους να Τον αναζητήσουν μέσα από τα πνεύματα.
Αυτή η αποξένωση από τον Θεό εκφράζεται καλύτερα από έναν ιθαγενή της Δυτικής Αφρικής που περιγράφει τον Δημιουργό Θεό του πολιτισμού τους:
Ο Χριστιανισμός διδάσκει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι πιο ισχυρός από τα πονηρά πνεύματα. Αυτός είναι η μόνη δύναμή μας σε δύσκολους καιρούς. Χρειάζεται να επιστρέψουμε σ’ Αυτόν, να ζητήσουμε συγχώρεση των αμαρτιών μας, να αποδεχθούμε το θάνατό Του στον Σταυρό για χάρη μας, και να πιστέψουμε ότι Αυτός νίκησε τον θάνατο (Το Ευαγγέλιο – Α’ Κορινθίους 15:1-4). Ο Δημιουργός Θεός, μας θέλει πίσω! Με αυτόν τον τρόπο - ο Χριστιανισμός ΔΕΝ είναι μια ξένη θρησκεία - είναι η ολοκλήρωση, η αποκατάσταση! - Μας γυρίζει πίσω στη λατρεία του ενός και μόνου αληθινού Θεού, του δημιουργού όλων των λαών, και όλων των εθνών.
Η άνοδος του πανθεϊσμού
Η λατρεία των πολλών πνεύματων δεν απέχει παρά ένα μόνο μικρό βήμα από τη λατρεία των πολλών θεών. Οι Χαναναίοι φαίνεται να είχαν φτάσει σε μια μέση θέση σε αυτή τη διαδικασία λατρεύοντας τον υπέρτατο θεό τους Ελ μαζί με πολλές μικρότερες θεότητες. Η Αίγυπτος, η Σουμερία και η Ινδία έγιναν πρόσφορος τόπος για την ανάπτυξη της λατρείας πολλών θεών και θεοτήτων. Οι θεοί του Μεξικό είναι φαινομενικά αναρίθμητοι και τους βρίσκουμε σε αμέτρητες μορφές όπως και σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Οι Κινέζοι διατήρησαν την ιδέα του ενός ουρανού, αλλά στην πραγματικότητα η πνευματική τους ζωή είναι γεμάτη από τον πνευματισμό και τις αποκρυφιστικές πρακτικές και τελετουργίες.
Συμπέρασμα
Όλοι οι λαοί της γης κάποτε γνώριζαν τον έναν και μόνο αληθινό Θεό. Όμως αργότερα έπαψαν να Τον λατρεύουν μέσα στις καρδιές τους και δεν επιθυμούσαν πλέον να Τον υπακούν. Το μόνο που απομένει από τις αρχικές τους πεποιθήσεις είναι οι θρύλοι των παλαιών παραδόσεων. Η αληθινή λατρεία του Θεού πέρασε στην σύγχρονη εποχή μέσα από τους απογόνους του Αβραάμ. Ωστόσο, ακόμη και αν η λατρεία του Θεού διατηρήθηκε από μια οικογένεια, και σύντομα από ένα έθνος (το έθνος των Εβραίων, του Αρχαίου Ισραήλ), δεν πρέπει να ξεχνάμε και το υπόλοιπο του πληθυσμού της γης. Όπως είπε ο Κύριος στον Αβραάμ, «διαμέσου τού σπέρματός σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη τής γης, επειδή υπάκουσες στη φωνή μου». (Γένεση 22:18). Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Θεός (Ιησούς Χριστός) περπάτησε επάνω στο πρόσωπο της γης με τη μορφή ανθρώπου. Μία από τις τελευταίες εντολές προς τους μαθητές Του αφορούσε τους απογόνους εκείνων των γενεών που είχαν απομακρυνθεί από Αυτόν χιλιάδες χρόνια πριν, «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση». (Μάρκος 16:15).
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 Josephus,
Antiquities of the Jews I. iv. 1. (Ο Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία I. iv. 1.)
2 The Companion Bible (KJV), (London: Samuel Bagster & Sons 1970) on p. 212 are the whereabouts of Balaam's hometown Pethor. (Η Companion Bible (KJV), (London: Samuel Bagster & Sons 1970) στη σελ. 212 είναι η τοποθεσία της ιδιαίτερης πατρίδας του Βαλαάμ.)
3 Rev. Wilhelm Schmitt, Primitive Revelation (St. Louis, Missouri, & London, England: Herder Book Co., 1939) pp. 236-237. (Rev. Wilhelm Schmitt, Primitive Αποκάλυψη (St. Louis, Missouri, και Λονδίνο, Αγγλία: Herder Book Co., 1939) σελ 236-237.)
4 E.A. Wallis Budge, Osiris (New Hyde Park, N.Y: University Books, 1961) p. 357. (EA Wallis Budge, Όσιρις (New Hyde Park, Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, 1961), σελ. 357.)
5 Dr. Brugsch & Maspero as cited by Budge, p.140. (Ο Δρ Brugsch & Maspero, όπως αναφέρεται από Μπατζ, p.140.)
6 Rig Veda excerpt from Selwyn Gurney Champion & Dorothy Short, Readings from World Religions (Greenwich, Conn., Fawcett Publ., 1951) pp. 26-27. (Rig Veda απόσπασμα από Selwyn Gurney Champion & Dorothy Short, αναγνώσεις από τις Παγκόσμιες Θρησκείες (Greenwich, Conn., Fawcett εκδ., 1951), σελ. 26-27.)
7 E. Allie and M. Frazer, Chinese and Japanese Religion (Philadelphia, Westminster Press, 1969) p. 268. (Ε Allie και Μ Frazer, Κινέζικη και Ιαπωνική Θρησκεία (Φιλαδέλφεια, Westminster Press, 1969), σελ. 268.)
8 Wing Tsit Chan, A Source Book in Chinese Philosophy (Princeton University Press, 1970) p. 16. (Wing Tsit Chan, Πηγές της κινέζικης φιλοσοφίας (Princeton University Press, 1970), σελ. 16.)
9 Joseph Campbell, The Masks of God: Oriental Mythology (Viking/Compass, N.Y., 1974) p. 396. (Τζόζεφ Κάμπελ, οι μάσκες του Θεού: Μυθολογία της Ανατολής (Viking / Compass, Νέα Υόρκη, 1974), σελ. 396.)
10 Li Ung Beng, Outlines of Chinese History (Peking, 1914) p. 15. (Li Ung Beng, Περιγράμματα της κινεζικής Ιστορίας (Πεκίνο, 1914), σελ. 15.)
11 Wing Tsit Chan, p. 16. (Wing Tsit Chan, σ. 16.)
12 Irene Nicholson, Mexican and Central American Mythology (London, N.Y., Sydney, Toronto: Hamlynn Publications, 1967) pp. 20, 21 & Burr Cartwright Brundage, The Fifth Sun (Austin, Texas & London: University of Texas, 1979) pp. 47, 48. (Ειρήνη Nicholson, Μυθολογία του Μεξικό και της Κεντρικής Αμερικής (Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Σίδνεϊ, Τορόντο: Hamlynn Εκδόσεις, 1967) σελ 20, 21 & Burr Cartwright Brundage, Ο πέμπτος ήλιος (Ώστιν, Τέξας και Λονδίνο: Πανεπιστήμιο του Τέξας, 1979). Σελ. 47, 48.)
13 Rev. John Batchelor, The Ainu of Japan (London: The Religious Tract Society) p.252. (Rev. John Batchelor, Οι Αϊνού της Ιαπωνίας (London: The Religious Tract Society) p.252.)
14 Schmitt pp. 171-174 & Cottie Burland, North American Indian Anthology (London, N.Y., Sydney, Toronto: Hamlynn Publ., 1965) pp.73, 103-106 & Diamond Jenness, The Faith of a Coast Salish Indian (B.C. Provincial Museum: Anthropology in B.C., Memoir 131 pp. 35, 36. (Schmitt σελ 171-174 & Cottie Burland, Ανθολογία των ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής (Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Σίδνεϊ, Τορόντο:. Hamlynn Εκδόσεις, 1965) σελ 73, 103-106 & Diamond Jenness, η πίστη των ινδιάνων της ακτής Salish (BC Επαρχιακό. Μουσείο: Η Ανθρωπολογία στην π.Χ. εποχή, Απομνημονεύματα 131 σελ 35, 36.)
15 Schmitt pp. 171-174. (Schmitt pp.171-174.)
16 Nassau, Fetishism in West Africa, pp. 36-37 as cited by Budge p.369. (Nassau, Φετιχισμός στη Δυτική Αφρική, σελ. 36-37, όπως αναφέρθηκε από Μπατζ p.369.)
|
|
 |
|